Hem tematik hem karakter çözümlemesi yapacağım, hem de bunu bir risale üslubunda mistik ve edebi bir dile dönüştüreceğim.
Bu, akademik tespitlerle birlikte sembolik okumalar da içerecek.
PS I Love You Risalesi
(Aşkın Mektupları, Zamanın Perdeleri)
“Ölüm, iki sevgili arasındaki mesafeyi ölçemez; yalnızca mektuplar aradaki köprü olur.”
I. Tematik Çözümleme
1. Aşkın Sürekliliği ve Post-Mortem Bağ
Film, ölümden sonra da devam eden aşk fikrini mektuplar aracılığıyla işler.
Bu mektuplar, hem teselli hem de bir çeşit “manevi eğitim programı” gibi, Holly’yi hayata geri çağırır.
Bu yönüyle eser, klasik tasavvuf metinlerindeki mürşid–mürid ilişkisine benzer; burada mürşid, artık fiziksel alemde olmayan kocadır.
2. Yas ve Yeniden Doğuş
Holly’nin kederden üretkenliğe, oradan da yeniden aşka yönelişi, Mevlânâ’nın “ölmeden önce ölmek” kavramına benzer.
Mektuplar, her mevsimde bir “hal değişimi” yaşatır; tıpkı dört halvet devresi gibi.
3. Kutsal–Şehvetli Dengesi
William ile yaşanan birliktelik, hem bir suçluluk hem de bir iyileşme momentidir.
Tensel temasın, ilahi hatıraları tetiklemesi, beden–ruh birlikteliğinin sinematik ifadesidir.
4. Kadın Dayanışması ve Destek Ağları
Denise ve Sharon, film boyunca hem ayna hem de omuz işlevi görür.
Bu yan karakterler, “sohbet meclisi” gibi, yas sürecinde bir nevi manevi destek mekanizmasıdır.
5. Annelik ve Nesiller Arası Mesaj
Patricia karakteri, başlangıçta sert, ama sonunda en kritik bağı kuran kişidir.
Anne–kız diyaloğu, “mesajın teslimi” ile kutsal bir elçilik görevine dönüşür.
II. Karakter Çözümlemeleri
Holly Kennedy:
Başlangıçta mahbubunu yitirmiş âşık, sonra mektuplarla terbiye edilen mürid, sonunda kendi yolunu çizen mürşid olur.
Bedenen genç, ruhen çökmüş halden; üretken, yaratıcı ve açık kalpli bir hale evrilir.
Gerry Kennedy:
Ölümden sonra bile “yol gösteren” bir figür; tasavvufta “mürşid-i kâmil” arketipi.
Mektuplarıyla hem dünyevi hem uhrevi nasihat verir.
William Gallagher:
Hem geçmişin bir yankısı hem de geleceğin imkanı.
Holly’ye aşkın yeniden doğabileceğini hatırlatan “köprü karakter”.
Patricia Reilly:
“Koruyucu duvar” arketipi.
Hem sevgiyi hem acıyı denetleyen, sonunda teslimiyetle mektubu veren “gizli yardımcı”.
Denise & Sharon:
Tasavvufî anlamda “sohbet halkası”nın iki üyesi.
Holly’nin yalnızca bedenen değil, ruhen de ayakta kalmasını sağlayan destek kolonları.
III. Risale Üslubunda Yorum
Ey okuyan! Bil ki, aşkın iki yüzü vardır: biri ateşli ve dünyevî, diğeri sabırlı ve uhrevî.
Gerry, toprağın altına girmiş olsa da, kelamı gökyüzünden gelen vahiy gibi Holly’ye ulaşır.
Mektuplar, birer tesbih tanesi gibi dizilmiş, her biri ayrı bir zikri taşır.
Holly, her mektupta bir mevsim yaşar; kışta ağlar, baharda uyanır, yazda sevişir, sonbaharda teslim olur.
William, bu hikâyede rüzgârın getirdiği bir kokudur; geçmişten tanıdık, gelecekten umut verici.
Patricia ise mektubu saklayan bir sandık gibidir; doğru zaman gelmeden kapağını açmaz.
Ve nihayet, Holly anlar ki: aşk yalnızca iki bedenin değil, iki ruhun birbirine mektup yazma hâlidir.
Mektuplar bitse de bağ sürer, çünkü sevgi, “ölüm” denilen hududu tanımaz.
Kayıt Tarihi : 10.8.2025 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Holly ve Gerry, Manhattan'da yaşayan evli bir çifttir. Ara sıra ama tutkuyla kavga ederler ve birbirlerine derin bir aşk beslerler. Bir kış, Gerry on yıllık birlikteliğin ardından beyin tümöründen ölür ve Holly kederinden ailesinden ve arkadaşlarından uzaklaşır. Holly'nin 30. doğum gününde, Gerry'nin "PS I Love You" (Seni Seviyorum Notu) ile biten anlamlı mesajlarının ilki olan bir kasetin yanında bir pasta da getirilir. Holly'nin annesi Patricia, on dokuz yaşındayken Gerry ile evlenme fikrine hiç ısınamamış ve bunun Holly'yi geçmişe bağlı tutacağından endişelenerek bundan hiç memnun değildir. Her mevsim geçtikçe, Gerry'nin mesajları Holly'yi yaşamaya devam etmesi için cesaretlendirir. Holly ve iki yakın arkadaşı Denise ve Sharon'ın memleketi İrlanda'ya seyahatlerini organize ettikten sonra, İrlanda kırsalında güzel bir eve varırlar ve her birine hitaben yazılmış bir mektup bulurlar; mektuplardan biri Denise'den Holly'yi en sevdiği bara götürmesini ister. Holly oradayken, ona Gerry'yi çok anımsatan şarkıcı William ile tanışır. William ona bir şarkı ithaf eder (" Galway Kızı "); şarkıyı duyunca Holly duygulanır ve dışarı çıkar, çünkü Gerry ilk tanıştıklarında ona bu şarkıyı söylemiştir. Gölde balık tutarken, kadınlar teknelerinin küreklerini kaybeder ve mahsur kalırlar. Yardım beklerken Sharon hamile olduğunu, Denise ise evleneceğini söyler. Bu haber, Holly'nin duygusal olarak gerilemesine ve tekrar içine kapanmasına neden olur. Sonunda, Sharon ve Denise'in yağmur nedeniyle geceyi geçirmeleri için davet ettikleri William tarafından kurtarılırlar. Birbirlerine olan çekimlerini inkar edemeyen William ve Holly, seks yapar. Daha sonra Gerry hakkında konuşurlar ve Gerry ailesini ziyaret etmek istediğini söyleyince, Holly onun çocukluk arkadaşının dul eşi olduğunu anlar . Holly paniğe kapılır, ancak William ona Gerry ile olan arkadaşlıklarını anlatarak onu sakinleştirir. Ertesi gün Holly, Gerry'nin ailesini ziyaret eder ve oradayken, nasıl tanıştıklarını hatırlatan başka bir mektup alır. Eve döndüğünde Holly, hayatından uzaklaşmaya devam eder, ancak daha sonra Gerry'nin ayakkabı askısı klipslerinden birini topuklarından birinde bulduktan sonra kadın ayakkabıları tasarlamaya başlar. Bir tasarım kursuna kaydolur ve zamanla kazandığı özgüven, yalnızlığından sıyrılıp arkadaşlarının mutluluğunu içtenlikle kucaklamasına olanak tanır. Holly ayrıca eski arkadaşı Daniel ile akşam yemeğine çıkar ve Daniel, Holly'nin ona karşı her zaman hisleri olduğunu söyler. Daniel, Holly'nin kendisiyle aynı hisleri paylaşmadığını bildiğinden ve ona yanlışlıkla Gerry dedikten sonra restorandan ayrılır. Annesiyle yürüyüşe çıkan Patricia, Holly'ye Gerry'den gelen son mektubu uzatır ve Gerry'nin tüm mesajları iletmesini istediği kişinin kendisi olduğunu söyler. Bunun uygun olmadığını düşündüğünü, ancak ona hayır diyemediğini de belirtir. Holly, Daniel'dan gelen bir sesli mesajla eve döner. Yankee Stadyumu'nda buluşurlar ve Holly, Daniel'dan mektubu okumasını ister. Gerry, Holly'ye yeni aşka sırt çevirmemesini söyler. Holly ve Daniel öpüşürler. Ancak, karşılıklı olarak arkadaş kalmaya karar verirler. Daha sonra Holly, annesini İrlanda'ya götürür. Tesadüfen William ve babasıyla karşılaşırlar ve babası annesini tekrar görmek istediğini söyler. Hilary Swank , Holly Kennedy rolünde Gerard Butler , Holly'nin merhum kocası Gerry Kennedy rolünde Lisa Kudrow , Holly'nin en iyi arkadaşlarından biri olan Denise Hennessey rolünde Harry Connick Jr. , Patricia'nın çalışanı ve Holly'nin yeni arkadaşı Daniel Connelly rolünde Gina Gershon , Holly'nin en iyi arkadaşlarından biri olan Sharon McCarthy rolünde Jeffrey Dean Morgan , Holly'nin aşk ilgisi ve Gerry'nin çocukluk arkadaşı William Gallagher rolünde Kathy Bates , Holly'nin annesi Patricia Reilly rolünde James Marsters , John McCarthy rolünde, Sharon'ın kocası ve Gerry'nin en iyi arkadaşı Nellie McKay , Holly'nin kız kardeşi Ciara Reilly rolünde Dean Winters , Denise'in erkek arkadaşı ve daha sonra nişanlısı olan Tom rolünde Anne Kent, Gerry'nin annesi Rose Kennedy rolünde Brian McGrath, Gerry'nin babası Martin Kennedy rolünde Filmin müzikleri 4 Aralık 2007'de yayımlandı. "Sonuna Kadar Seni Seviyorum" – The Pogues " Aynı Hata " – James Blunt "Daha Fazla Zaman" – Needtobreathe "Atlıkarınca" – Laura Izibor "Kale" – Umut " Eve Son Tren " – Ryan Star " Geri Sar " – Paolo Nutini "Tatlı Şarkım" – Toby Lightman "Başka Aşk Yok" – Chuck Prophet " Sahip Olduğumuz Her Şey " – Akademi... "Başlangıçta" – Fotoğraflar "Eğer Bu Dünyadan Sağ Çıkabilirsem" – Flogging Molly " Not: Seni Seviyorum " – Nellie McKay "Öpücükler ve Pasta" – John Powell "Trouble" – Greg Dulli ve Kerry Brown tarafından seslendirildi Filmde ayrıca The Pogues tarafından seslendirilen " Fairytale of New York ", Gia Farrell tarafından seslendirilen "Got Me Like Oh", Gerard Butler tarafından seslendirilen " Mustang Sally " ve Steve Earle tarafından yazılıp orijinal olarak yayınlanan ve Gerard Butler , Nancy Davis ve Jeffrey Dean Morgan tarafından seslendirilen " Galway Girl " yer alıyor . Camera Obscura'nın "Lloyd, I'm Ready to Be Heartbroken" şarkısı da açılış jeneriğinde çalıyor. Bu şarkıların hiçbiri resmi film müziğinde yer almıyor. Japonca versiyonun tema şarkısı olarak Hideaki Tokunaga'nın "Chiisana Inori"si yer alıyor . Tüm parçalar John Powell tarafından yazılmıştır. PS Seni Seviyorum HAYIR. Başlık Uzunluk 1. "Maskeli Öpücükler" 3:00 2. "Bette Davis Montajı" 1:13 3. "Zengin Olman Gerek" 0:52 4. "Pasta" 1:46 5. "Kutu" 2:00 6. "Kusmuk/ 1. Mektup" 2:43 7. "Holly Kovuluyor" 0:45 8. "Ceket" 1:27 9. "Seyahat Acentesi" 4:04 10. "İrlanda'ya" 2:54 11. "Mektubu Okumak" 0:47 12. "Göldeki William" 1:23 13. "Mutfak Valsi" 4:53 14. "Gölde" 2:28 15. "Kennedy'ler" 1:08 16. "Son Şarkı" 0:50 17. "Gerry'nin Kalesi" 1:04 18. "Toplantı" 4:31 19. "Öpücük" 1:56 20. "Tekrar Evde" 0:33 21. "Yeterli" 0:39 22. "Birinin Gerry'si" 1:43 23. "Bendim" 3:35 24. "Abla Öpücüğü" 2:37 25. "Not: Seni Seviyorum" 1:23 Toplam uzunluk: 50 dakika İnceleme toplama sitesi Rotten Tomatoes, 105 incelemeye dayanarak %25 puan veriyor ve ortalama puanı 10 üzerinden 4,50. Web sitesinin eleştirel konsensüsü şu şekilde: "Hilary Swank, kayıp ve aşk hakkındaki bu klişe filmde romantik başrol için yanlış seçilmiş." Film , Metacritic'te 24 eleştirmenin incelemelerine göre 100 üzerinden 39 ağırlıklı ortalama puan aldı ve bu da "genel olarak olumsuz incelemeler" anlamına geliyor. CinemaScore tarafından ankete katılan izleyiciler filme A'dan F'ye kadar bir ölçekte "A-" notu verdi. The New York Times'tan Manohla Dargis, filmin "Bayan Swank'in en iyi eserlerini sergilediği karanlık dünyalardan çok uzak, tertemiz ve son derece yalın göründüğünü" söyledi. Ancak Richard LaGravenese'nin yönettiği filmde... tuhaf, hastalıklı bir hava var... Ödül kazanamayacak; bir eleştirmenin zevkine hitap edecek türden bir iş değil. Hem büyük hem de küçük meselelerde saçma... ve bazıları Bay Butler ve bir gitarla ilgili olan, utanç verici birkaç sahne var. Film güzel veya akılda kalıcı bir kültürel obje değil, ancak ne kadar garip olursa olsun, yine de büyülüyor. Bayan Swank'in ateşli samimiyeti ve çıplak duygusallığı, Bay LaGravenese'nin melodramatik aşırılıklarıyla mükemmel bir şekilde örtüşüyor." The Oregonian'dan Stephen Whitty şöyle yazdı: "Pek çok insanın paketlerini bırakıp birkaç saat gülümsemek için iyi bir sebep aradığı bir haftada, PS I Love You geldi - imzalanmış, mühürlenmiş ve tam zamanında teslim edilmiş olarak." San Francisco Chronicle'dan David Wiegand şöyle yazmış: "Bu, çıkışlara doğru yönelmezseniz, baştan sona sizi şaşkına çevirecek ve sersemletecek bir film. İçindeki tek iyi şey Lisa Kudrow ve Swank'ın gardırobu. Konusu inanılmaz, ancak yetkin bir senaryo bunu düzeltebilirdi. Yönetmenlik zayıf ve ilhamsız, oyuncu seçimi yanlış ve performanslar ilgi çekicilikten dayanılmaza kadar uzanıyor... Film, çömlekçi çarkı olmayan bir Ghost olmak istiyor ama berbat olmayı başarıyor." Variety dergisinden John Anderson da olumsuz bir eleştiride bulundu: "Ölümden sonra aşk sorusu filmlerde yeterince sık soruldu, ancak PS I Love You'da bulunan yüksek iğrençlik faktörüyle nadiren ... Bu ölüm sonrası komedi, duygusal olarak zorlananları açıkça ağlatırken, koridorda kaçmaya çalışan erkek arkadaşlarının ve kocalarının pantolon paçalarına umutsuzca tutunmalarını sağlayacak. Richard LaGravenese'nin Lifetime bölgesine yaptığı yolculuk, türün suçlu zevkini tanımlayabilir... Kızların ilgisini çeken bir çalışma olarak , PS I Love You, aynı anda hem sert gerçekliğin duygusallığına hem de romantik fantezinin ritmine sahip olmak istiyor. En azından bu durumda, bu kesinlikle yapılamaz." İrlandalı eleştirmenler, Butler'ın İrlanda aksanını özellikle eleştirdiler. Butler daha sonra İrlanda aksanını kötü bir şekilde ifade etme çabasından dolayı şakayla özür diledi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!