P i ş t i k Şiiri - Zeki Çelik

Temmuz harareti iyice bastı,
Rüzgarın yerine sıcak yel esti,
Güneş ışınları nefesi kesti,
Yandık ve kavrulduk, eridik,piştik.

Siyaha döndürdük bembeyaz teni,
Sıktıkca ter bastı mahvetti beni,
Bahçe de,tarla da en güzel anı,
Yandık ve kavrulduk,eridik,piştik.

Beyin hücreleri sanki kaynıyor,
Gözler nemerdikce kaşlar oynuyor,
Vücut direniyor bayun eğmiyor,
Yandık ve kavrulduk, eridik, piştik.

Kış günü bu günler nasıl aranır,
Titreyen insanlar ateş kıvranır,
Başına gelenler çok tez öğrenir,
Yandık ve kavrulduk,eridik,piştik.

Dokunsan yanarsın her yerim alev,
Pencereyi açık serinlesin ev,
Zeki'ye düşüyor şiirsel görev,
Yandık ve kavrulduk,eridik,piştik.

28-7-2010