P e R vaZ Şiiri - Elif Kızıltaş

İçimde kilitlenen dünyamın
Pervazlarını açıyorum
Paslanan pervazlarını
Büyük bir iç gıcırtısı içinde
Uyanıyorum korkularımdan

Sarıldıkça hayata;
Ufkumun küçülen çizgilerinde büyüyorum
Elllerimle sıkı sıkıya tuttuğum balonlarımdan
Yukarıya özgürlüğe sonsuz maviliğe doğru...

Belki koşamıyorum,
Kimine göre emekliyorum
Bak ayak izlerim kaldı geride

Mutluyuum! ! ! !
:)