Sabrı Yelek Yapalım Sırtımıza

SABRI YELEK YAPALIM SIRTIMIZA

Ah gönül sızım sarı sevdam
Biliyorum
Ayrılığın belini büktüğünü
Asa ya bindi bedenin
Tökezlemeye yok niyetin
Adımlar atmak zor gelse/de
Nemrut ateşlerinde kavruluyor akıl alev alev
Bir kaba sığdıramaz olduk
Farkız yok bizim
Sensiz şiirlerim ağlıyor
Dilimde söylediğim şarkılar garip
Sahipsiz
Kimsesiz
Sokak çocukları perişanlığında
Yalnız
Öksüz
Çok zaman çaresiz
Issız karanlıkların
Dipsiz kuyularına eş

Ah gönül sızım sevdiceğim
Biliyorum
Hasret zamanların
Benim gibi senide ne kadar yaraladığını
Kabuk bağlamasına izin yok asla
Yaramız aynı sızımız aynı
Tek beden sitemlerimiz
Kara kefenlere sarıp gömelim
Bizim olmayan tüm ömürleri
Zakkum kökünden şerbettir tadı
Gözlerde yaş sanki gül dalında asılı
Kokusu acıtır hep içimizi
Kan kokusudur bize gelen
Kırmızında yıkarız ruhumuzu
Al basmalara desen diye çizeriz sevdamızı
Merhem kar eylemez gayrı
Ne yaraya
Ne acıya
Su verelim çektiğimiz onca sızıya
Apse yaptı duygularım
İrin akıtıyor katran karasında

Ah gönül sızım sevdam
Biliyorum
Asma dalında koruk aşkımız
Hani elde olmayan sebeplerden
Zamanı var üzüm tadında yemenin
Elzemdir görmesi güneşler doğsun artık
Sen astında ıhlamur dalına sevdamızı
Pencerenin önünde büyüttün göz yaşlarınla
Bense Söğüt dalına bağladım
Her sabah nefes nefes yudumlarken
Ayrı iklimlerde aynı sevdayı
Burcu burcu doluverdi içimize
yaşadığımız özlem dolu duygularımız.
Sarmaş dolaş oldu bedenimiz
Kapat gözlerini benim gibi
Hisset beni benim hissettiğim gibi
Bana gözlerini elası
Sana gözlerimin karası dolsun
İlle de göz bebeğimiz buluşsun
Açma kalsın öyle göz kapakların
Birlikte zamana meydan okuyalım
Vuslatı gel hadi yaşayalım
Sabrı yelek yapalım sırtımıza
Hicret etsin ruhumuz
Sen bana yerleş
Ben sana konayım
Dingin vadilerde buluşsun ellerimiz
Çarmıha gerelim harici garabetleri
Aşalım dağları denizleri
Yar aşkımızı hep yaşayalım.
Kavuşmaya an var.

Süleyman KARACABEY