Bir iç isyanın ezgisi/suskunluğun ayak sesleri
kendi çelişkisindeki doğrulardan bahsediyorum
Yüzünü tırmalayan yalanlar
İçimde suskun bir çocuk
Afakanı kalkıyor
Bulanık doğruların, gölgesindeyim
Dudağımdaki gülüş bile ırak yüreğime
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
