Bir iç isyanın ezgisi/suskunluğun ayak sesleri
kendi çelişkisindeki doğrulardan bahsediyorum
Yüzünü tırmalayan yalanlar
İçimde suskun bir çocuk
Afakanı kalkıyor
Bulanık doğruların, gölgesindeyim
Dudağımdaki gülüş bile ırak yüreğime
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
