Bir iç isyanın ezgisi/suskunluğun ayak sesleri
kendi çelişkisindeki doğrulardan bahsediyorum
Yüzünü tırmalayan yalanlar
İçimde suskun bir çocuk
Afakanı kalkıyor
Bulanık doğruların, gölgesindeyim
Dudağımdaki gülüş bile ırak yüreğime
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
