Mutluluk yüreklerde dilediğince hora tepiyor
çılgın kahkahalar dudaklarda sere serpe çalım satıyor
eller alkış dilinde alabildiğine birşeyler haykırıyor
ışıklar kararsız bir sevgili gibi nazlı nazlı dansediyor
ve sahnede garip giysili bir adam tek başına
elinde görünmeyen değneğiyle bu kalabalık orkestrayı yönetiyor
yüzünü gizlemiş renk cümbüşü boyalarla
ekmek parası için kendini unutarak rol yapıyor
gecenin ilerlemiş saatlerinde karanlık sokaklarda
yalnızlıkla sarmaş dolaş yorgun tükenmiş yürüyor
kulaklarında hala o şen kahkahalar alkışlar çınlıyor
yarını düşünüyor ve yüzüne acı bir tebessüm yayılıyor
Nilgün ACAR 17.02.1978
Nilgün AcarKayıt Tarihi : 18.6.2007 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Palyaco .....ÖYKÜ....
Evimizin önünde büyük bir meydan vardi,
Bir gün oraya büyük bir sirk geldi.
Bazen cit cikmaz,bazen o cadir kahkahalarla inlerdi.
Merak ederdim hep.bu insanlari bu kadar güldüren neydi.
Bir gün dedeme,ne olur bizde bu sirke gidelim dedim.
Dedem tamam evlat dedi,hazirlan haydi gidelim,
O gün en guzel urbalarimi giydim,
Sevincle dedemin koluna girdim.
Bu insanlari bu kadar güldüren neydi görecektim.
Iceri girdigimizde,herkes sessiz ve sakindi,
Önce hayvanlar,akrobotlar,sihirbazlar,cambazlar,
hepsi birer bire hünerlerini gösterdi.
Derken arkadan,düse kalka bir palyoco geldi.
Herkesten,bir ciglik,islik sesi yükseldi.
Neler yapmadi neler,neler anlatmadi ki?
O gece karinlarim agridi,gülmekten gözlerimden yas geldi.
Kendi kendime dedim,ne neseli bir adam,
Bütün stresimi giderdi.icime bir huzur geldi.
Hehalde yoktur bu adamin, hic bir gami kederi.
Yoktur hic bir derdi.
Bir gün parkta dolasirken,
masalarin birinde yalniz oturanbir adama gözüm ilisti.
Tek basina oturmus,hem kagida bir seyler yaziyor,
Hemde icin icin agliyordu besbelli,
Yaklastim adama amca masana oturbilirmiyim dedim?
Agladigini belli etmemek icin,
Gözünün yasini elinin tersiyle silerek
Tabii otur be evlat dedi.
Kagida bir göz attim,kagidin bsinda bir yüz rakami,
Yazdigida siire benziyordu,
Anladinki yüzüncü siirini yazi yordu.
Hemde icin icin agliyordu..
Kagidin üzerinde bir kac damla göz yasi düsmüs, kagit islalkdi
Amca dedim,nedir derdin? nedir seni böylesineüzen, aglatan,
Derdim cok be evlat dedi,daha kücüksün.
Anlamazsinki anlatsam.
Hem hangi birini anlatayim,bilmemki nereden baslasam
Acimistim adama,Belliki cok,cok derdi vardi.
Belkide ömr boyu hic gülmemisti.
Aklima bizim sirkteki palyaco geldi.
Amca dedim,bizim su parkda bir palyaco var
O her aksam,milleti gülmekten kirip geciriyor.
Insanda ne gam,ne kasavet birakiyor,
sende bir gün ona git belki unutursun dertlerini.
Basimi oksuyarak,alcak bugulu sesiyle,
Gözleri nemli,iste o palyaco benim evlat dedi.
Ve devam etti,oglum sen benim gibi olma.
Ya göründügün gibi ol,yaoldugun gibi görün dedi,
dona kaldim,hic bir sey demeden oradan uzaklastim.
Simdi elli bes yasimdayim,
Birdaha hic bir sirke gitmedim,
Dip not:Iste o cocukda,parkda siir yazan adam da,sirkteki palyacoda, benim.Bu güne kadar insanlari mutlu etmekten
kendimi mutlu etmege firsat bulamadim,
Söz Yazari:Erol sagun.
Tarih:27 Agostos 2001 Gün Pazartesi.
Saat:10,35.
TÜM YORUMLAR (2)