Özveri Şiiri - Mehmet Yağcı

Hüzün toprağına bastım yine
Gözümde uçsuz bucaksız bir sahra
Sözler var burda ama
Hiç anlatılamayan
Ve çözümsüz tüm problemler
Burada
Sebep - sonuç ilişkisini yok saydım
Sonu yok bu hezayanların
Ya ne istediğini bilmeli bir insan
Yada susmalı bir ömür boyu
Bu susşun bedeli ne olursa olsun
Ödemeli bedelini,hiç dertsinmeden
Evet ben bunu
Hak etmişim ki,yaşadım
Diyebilmeli,mertçe
Üçüncü boyut falan
Hepsi palavra
Siz hiç tek kanatlı kuş,gördünüz mü
Yada yüzme bilmeyen balık,var mı
Gez göz arpacık derler hep
Atış taliminde,
Peki ya hedef yoksa karşında
Kime neye neden ateş edeceksin
Kör kurşun sıkmanın mantığı ne
Hep susmak isterdim,asırlarca
Ama el baştan yüce geldi diye
Ben sustum,lakin gönül söz dinlemiyor
Ben sustum da ellerim hiç rahat durmuyor
En iyisi yine, işi şiire vurmak galiba
Hep konuşmak,olmuyor işte