Özveri Şiiri - Cevdet Altay

sahip çık gözlerine
girmesin kanıma anlamlı bakışlarıyla,
kiprikleri birer ok gibi saplamasınlar
göğsümün sol yanına.
hapsine atmasınlar gönlümün kabarcıklarını.

bakmaya kıyamadığım
bir gülüşüne bin ah feda ettiğim,
omuzumu yağmuruna bent yaptığım,
hasretine türküler yaktığım,hüzmeli gözlerin
karanlıklarımın kandili olsunlar,
aydınlatsınlar yüreğimin en ucra köşelerini.

sahip çık aşkımıza,
boynu bükük bırakma,
tatmasınlar çaresizliği,
şefkatle büyüsün,sevgiyle çoğalsınlar,
sığmasınlar yüreklere,
yayılsınlar çimenler sere serpe,
nevhayı hissetsinler aldıkları her nefesin
derinliklerinde.

ayırma onları,
mutluluğun tadınıı çıkarsınlar.
sen ben kavgasıyla incimesinler,
bencilliklerimizi onlara hissettirmeyelim.
önümüzü kesen her engelde,
aşamıyacağımız her sorunda,
özveriye gidelim,
anlatalım sorunlarımızı,dökelim içimizi,
can kulağıyla bir dinlesin,
karmaşık sandığımız sorunlarımızı,
şıp diye çözdüğünü göreceğiz.

bencillikleri bir kenara atın diyecek,
tanıştığımız ilk günlere geri gönderecek,
kavuşmak için adaklar adadığımız,
ayrılmamaya yeminler ettiğimiz,
iki beden bir canız dediğimiz günlere,
çocukça soruların cevabını bulacağız orada.

aşk bir kuş misalidir,
marifet onu yakalamakta değildir,
elde tutmasını bilmektedir diyecek.