Uzaklar titrerse yakınlar üşür
Kızgın bir yel dağlıyor göğsümü
Eksilmiyor tek başınalığın karanlığı
Açlık çığlıklarıyla uçup gitti serçeler
Boşa geçen gecelerin ağrısı böyle baskın değildi
Deli rüzgârlar, çılgın fırtınalar aymazlığa isyandı
Yarım kalmış sözlerim bitmemiş şiirler
Damarlarımı kavuran, yüreğimi mayınlayan
Beynimi havaya uçuran o sıcaklık
Şiirler çiçek açmayacaklar ne yazık!
Ardımdan gözyaşı dökecek bir çift göz
Mendil sallayacak eller nerede?
Kır düşen saçlarımı toprağın rengine
Şefkatli elleriyle toprak ana boyayacak
Esirgenmiş bir veda öpücüğü,
Kış odalarında ninelerin masal anlatımı
Karlar yağar ıssız ayrılıkların üzerine
Yalnızların gece yürüyüşü karla başlar
Her ayrılık özürlü bir öksüzlüğü başlatır
Yalnızlıklar biraz ölüm kokar
Kalabalıklardan, sancılı gecelerden çıkıp geldim
Varoluşun sakin son durağına
Bir toz bulutu, bir duman
Kimdi geçip giden buradan
Özürlü bir öksüz!
Kayıt Tarihi : 23.2.2013 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalabalıklardan, sancılı gecelerden çıkıp geldim
Varoluşun sakin son durağına
Bir toz bulutu, bir duman
Kimdi geçip giden buradan
Özürlü bir öksüz!
__________ Yüreğinize sağlık hocam Yalnızlıkta dinlemezmiyiz kendimizi , bazen sorduğumuz sorulara cevap alamayız işte o zaman düşer üzerine cevapsız kalan soruların ölüm kokusu..! son durağa vardığımızda hepimiz öksüz ve yetim bir adım kalır sonsuzlukla aramızda...beğeniyle okuduğum güzel şiirinizi ve sizi kutlarım,kaleminiz daim olsun.+10
Saygımla
TÜM YORUMLAR (2)