Özürcülere Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Muhterem dostlarım ve kardeşlerim. Bu şiire hikâye yazmak istememiştim. Ama saygı duyduğum bir kardeşimizin yorumu bunu gerektirdi. Antolojide düz yazı yazmayı düşünmemiştim ama gerekli olduğunu gördüm. Kendimden bahsetmeyi hiç sevmnem ama mazur görün bunada mecburiyet hissettim. İnsanların Hassas oldukları, Toplumların hassas oldukları ve Milletlerin hassas oldukları konular vardır. Bu özür dileme olyı işte böyle bir konudur. Ben kardeşiniz, Yaratılışımdan gelen duygusal yapımla, gördüğüm eğitim ve sahibolduğum inancın gereği olarak ve bir de edindiğim hayat tecrubelerimle, değil bir insanın öldürülmesi, kalbinin bile incitilmesini istemeyecek kadar ince bir merhamet duygusuna sahibim. Ağlayan bir çocukla ağlayabilecek kadar hassas bir yürek..'Yaratılanı Yaratandar ötürü sevmek' düstürüne bütün varlığıyla bağlı bir kişilik. Ama bu özür dileme olayı öyle anlam ve gariplikler arzediyor ki. İşte yukarda arzettiğim Hassasiyetler bana hem Özürcüler adlı şiiri ve hem de bu açıklamayı yapmak ihtiyacını doğurdu. 1- Benim hassas olduğum bir konudur. Çün ki ben de en az bu özürcüler kadar bu milletin bir vatandaşı ve bir ferdiyim. Bunlar bana sormadan benim adıma kimden ve neiçin özür dilemeye kalkıyorlar. Ben kimseyi öldürmedim. hatta hayatım boyunca hiç kimse ile üç gün bile küsülü kalmadım. Hiç bir kimsenin beni böyle bir suçla itham etme hakkı yoktur. 2- Doğuluyum. Erzurumluyum. Bütün doğuluların hassas olduğu bir noktadır. Çünki. Zulme uğrayanlar, kalleşce katledilenler doğu halkının babaları ve dedeleridir. Bu halk üstelik, Katliam yaptıktan sonra yani silahsız insanları hiçbir ayırım yapmadan çocok. kadın, yaşlı demeden ya canlı canlı toprağa gömerek ya da ambarlara doldurup yakarak katleden Ermeniler, Yaptıklarından kokup kaçarken arkalarında bıraktıkları hasta, yaşlı insanların karınlarını doyurmuş, Beşikte bıraktıkları çocuklarına sahip çıkarak onları büyütmüşlerdir. ben onlardan bir çoğusunu tanıdım. Hele bir müslime teyze vardı ki; Ruhu şad olsun Çok mükemmel bir insandı. Kendisine Ermeni denmesini hakaret sayardı. Peki bu toplumu yani doğu halkını katil gösterme hakkını kim vermiş bunlara. Böyle bir iftirayı nasıl kabul eder ve bu toplumun adına, babalarını dedelerini katledenlerden, hatta çocukları parça parça edip ağaçlara asanllardan, Hamile kadınların karınlarını süngülerle deşenlerde özür dilemek bu topluma bir hakarettir bu hakareti hiç kimse kabüllenemez. 3- Millet olarak ulusal hassasiyetimizdir. Hiçbir kanıtı olmayan Ermeni iddialarını kabullenip Özür dilemek, millete Devlete karşı yapılmış bir işlem olarak görülüt ki Sonuçlarını düşünmek bile istemiyorum. Bunlar bir büyük ihanetin içindeler. Bir savaş anında dönüp kendi cephesine ateş eden hainle bunların yaptıkları arasında hiçbir fark göremiyorum. Birşeye daha işaret etmem gerek: Demekki bu özürcüler katil ki özür diliyorlar. Hani birisi çıkmış 'Biz birbuçuk milyon Ermeniyi katlettik' demişti ve ona da sormuştum. Sen bu haltı tek başına mı yaptın ve ya kimlerle yaptın da hiç kimsenin haberi olmadı bre katil. Ama o bu ifadesinin ödülünü aldı Tarihte ilk nobel armağanlı romancımız oldu. Şimdi bunlara soruyor ve savcıları da göreve çağırıyorum. Bunlar bu katliamı nerede nasıl ve kimlerle yaptılar? İtiraf ettiklerine göre bu caniler nasıl serbest dolaşabiliyorlar. Bir özürle kurtulamazlar. Bana, Doğulu kardeşlerime ve Tüm millete ve devlete iftira suçundan dava açılmasını istiyorum. Yada kendileri katilseler cinayet suçundan yargılanmalarını talebediyorum. İftiraya uğrayan kahraman milletimi yiğit fertleri. Bu aydın denen karanlıkları şikâyet ederek hakkınıuzı kullanın. Savcılıklara dilekcelerinizi verin. Bakalım sonuç ne olur. Ben l959 dan beri ömrüm boyunca bu olayın gerçeklerini araştırdım. Tarihcilerden, yazarlardan felan değil. Bizzat olayları birebir yaşamış insanlardan. Önce Van-Başkale ilçesinin hespistan köyünden başlayayım. Orada öğretmenken Bir kürtce şarkı söylenirdi. Çok acıklı bir şarkı ve sonu şöyle biterdi. (Havara Türke Düre, Kurt haine lo..) Ben merak edip bu şarkının hikâyesini sorduğumda. Musttafa Dayı Adlı iyi türkce bilen birisi şöyle anlattı. Genç bir ağanın köyü Ermeniler tarafından basılır.Köy halkı toptan katledilir. Ağa konağında, çocuklarının ve üç karısının yanında iken Konak sarılır. Hiçbir taraftan yardım da gelmez ve kurtuluş mümkün değil. Hanımları, gelini, kızları ağanın yanına gelerek yalvarırlar. - Ne olur bizi Ermenilere sağ bırakma. Konağın kapıları kırılmaya başlayınca Ağa hanımlarını, gelinini ve kızlarını teker teker vurur ve kapıyı açarak kanının son damlasına kadar savaşır ve şehit düşer. İşte bu acıklı olay bu şekilde şarkı sözlerine dökülür ve yaşatılır. En az 30 canlı şahitten duydum ki Katliam Ermeniler tarafından yapılmış, Türkler tarafından değil.Bu hatıralardan oluşan bazıları bazı İstanbul gazetelerinde de yayınlanmış onlarca hikayesi var tarafımdan kaleme alınmış. Öyle hatıralar varki tüyler ürperten. Bir ambara doldurmuş diri diri ateş vermiş yakıyorlar. Bir anne sarı saçlı bir kız çocuğunu tanıdığı bir ermeniye uzatarak Bari bu çocuğu yakmayın ne olur diye yalvarıyor. Alan ermeni herkesin gözü önünde iki ayağından tutarak ambarın direğine kafasını vurup parçalayıp içeri atıyor. Bunu bu manzarayı görüp oradan uzaklaşıp din değiştirip Mehmet adını alan bir ermeni anlatıyor. Halbuki yaptıklarından korkarak beşikteki çocuklarını bırakan ermenilerin o çocuklarını alıp kendisine evlat edinen birçok insan tanıdım. Hele bir Müslime teyze vardı ki O çocuklardan birisi imiş. Çok sevdiğim ve saygı duyduğum bir hanımefendi. Makamı cennet olsun. Ermeni olmasına rağmen kendisine ermeni denmesini hakaret kabul ederdi. Yukarıda anlattığım mezalimden yüzlerce örnek var. Ben bu hikâyeyi Tarih çalınmasın dediğim için, hakikat bilinsin için naklettim.. Peki hal böyle iken, Olayları ters çevirip dünyaya sunan ermenilere mi yoksa olayları yaşayanlara mı inanalım. Çıkan toplu mezarlar da bizim..Onların iddialarını kanıtlayacak hiçbir delilleri yokken.Ermeni Komitacıları tarafından vurulan Cemal Paşanın Neslinden Birinin bile Özür dilemeye kalkması Ne anlama gelir. Bakın bakayım o mezalimi yaşayanların torunlarından bi tek kişi varmı bunların içinde? Ben. Yaratılanı Yaratandan ötürü seven bir Müslümanım Elhamdulillah. Barışa evet. Geçmiş geçmişte kalmış derseniz unutmaya, tarihe gerçek şekliyle teslime evet. Ama hiç kimsenin kalkıpta ben ki bir erzurumluyum.Zulum görmüş Dedelerimi zalim ve katil göstermeye hakkı yoktur. Bunlar satılmamışlarsa, Aldatılmışlardır ve adları ne kadar aydın olursa olsunlar en az bu olayların mürekkep cahilleridirler. Saygılarımla... ....................Seyfeddin Karahocagil