Özürcü B- EY LER Şiiri - Yorumlar

tebrikler hocam kaleminiz daim olsun,sevgi ve saygılarımla...

Duyarlı kaleminizi kutlarım efendim,saygılarımla

kardeş yüreğine kalemine diline salık saygılarımla EROL GİRYANİ

Bunlar bizden değil belli ki bizden,
Türk kanı taşıyan döner mi özden?
Gelen neslimiz de ar duyar sizden,
Ermeni dölleri bizden değildir................Şehri karakaya

Duyarlı yüreğinize selam duruYORUM....Tam P+ANT

Duyarlı yüreğine,kalemine ve harika şiirine sağlık Mahir Gardaş.Tam notumla tebriklerim,selam ve sevgilerim seninle Can Dost Kalem...

17 NİSAN 1909 TARİHİNDE ERMENİLER'İN HAÇİN KASABASI'NI KUŞATARAK BAŞLATTIKLARI İSYAN:

Kozan'ın kuzeyinde bulunan Haçin Kasabası (haçin ermenice ismidir, şimdi ki ismi Saimbeyli) 2000'den fazla haneden meydana gelmekteydi. Bu hanelerin bir kısmı müslümandı.
Adanalı asıl yerli ermenilerin bir kısmı vilayetin son kuzey sınırına rastlayan burada yaşamaktaydılar. Burada yaşayan ermeniler de, Osmanlı İmparatorluğu'nun öteki bölgelerinde yaşayan soydaşları gibi isyan etmek için harekete geçmişlerdi. Nitekim 1890 yılında, zamanın Haçin Kaymakamı Tevfik Bey, gençler arasında silah yapıldığını tespit etmesi ve gereken tedbirleri alması üzerine, çıkacak olayları önlemişse de, zamanla Tevfik Bey'in buradan alınarak Belen'e (Hatay) tayin edilmesi ermenileri cesaretlendirmişti. Bunun sonunda Haçin'de 1892-1895-1901-1904-1909 yıllarında ayaklanma düzeyine varan olaylar meydana gelmişti. Bu arada Orta Toros geçitlerini ele geçirerek, büyük devlet konumuna gelmek amacıyla hareket eden Fransa bu emelini de gerçekleştirmek arzusuyla yola çıkmış ve Hacın ermenilerini unutmayarak, bunları da kendi çıkarları için kışkırtmıştı. Böylece Fransa, Haçin ermenilerinden ekonomik açıdan güçlenmelerini ve bu vesile ile Türkler'in ellerindeki topraklarını satın alıp, geniş araziler ele geçirerek büyük çiftlikler kurmalarını istemişti. Buna dayanarak hareket eden Haçin ermenileri, Yukarı Çukurova'daki (Feke-Haçin-Mağara) toprakların büyük bir kısmını ele geçirerek, büyük çiftlikler kurmuşlardı. Ermenilerin asıl amaçları Haçin'de özerk bir idare kurmaktı. Bu gaye ile hareket edip, Avrupa kamuoyuna davalarını anlatarak destek sağlamışlardı. Özellikle bu desteği Fransa'dan bulmuşlardı. Çünkü Fransa ileride Çukurova bölgesine yerleşmek amacındaydı. Böylece Fransa'nın eline fırsat geçmiş ve kendi politikası doğrultusunda ermenileri kullanarak, hedefine ulaşmak istemekteydi. Daha sonra,Hacın'da ermeniler 'Bahadiryan Minas'adındaki ermeni nin başkanlığında bir cemiyet kurmuşlardı. Bu cemiyet çalışmalara başlamış ve bu çalışmalarında yurt dışından bir çok silah ve cephane getirmişti. Nitekim, Hacın'da yapılan aramalarda yüzlerce silah, bomba, dinamit, haritalar ve bayraklar bulunmuştu. Ayrıca Haçin ermeni manastırı nda saklanmış gaz tenekeleriyle barutlar ve Beloğlu Yeprem tarafından da mağaralara stok edilmiş 150 kilo barut bulunmuştu.
Yapılan bu hazırlıklardan sonra, 14 Nisan 1909 günü Adana'da patlak veren ermeni olayları çok geçmeden 17 nisan 1909 günü Haçin'e sıçramıştı. 17 Nisan günü ermeniler kasabanın giriş ve çıkışını tutarak eyleme başlamışlardı. Sonuçta Haçin'de ermeniler, Türklere karşı saldırıya geçerek, kanlı olayların çıkmasına sebep olmuşlardı. Bu arada Teğmen Teber Efendi parça parça edilerek öldürülmüştü. Mehmet Onbaşı, Reji Kolcusu Hacı Ağa ve oğlu Saadettin ve Kağnıpazarı'nda sekizi kurşunlanmak suretiyle toplam 27 işçi katledilmişti. Böylece, bu olayları bastırmak amacıyla yola çıkan Misis Taburu gelinceye kadar otuzu aşan bir sayıda türk öldürülmüş,kadınlara tecavüz edilmiş,küçük çocuklar meydanlara kurulan kazanlarda kaynatılarak katledilmişti.
Olayları bastırmak amacıyla mayıs (1909) ortalarında kasabaya gelen Misis Taburu sükûneti sağlamıştı. Olaylar esnasında köylere kaçabilen Türkler kasabaya geri dönmüşlerdi. Ayrıca hükûmet binasına sığınan Türkler kasaba içine de çıkmışlardı. Yapılan kovuşturmada bir ermeni suçlu görülmüştü. Artık bundan sonra öldürme ve yaralama olmadıysa da, Türklerle ermeniler arasındaki dostluk kökten bozulmuş ve ilişkiler de eski şeklini alamamıştı. Bu arada, Araştırmacı Tarihçi Cezmi Yurtsever, Mart 1920 yılı başlarında başlayan Haçin savaşlarına 1200 civarında Ermeni silahlı kamavor gücünün katıldığını, ilçede yaşayan 500 civarındaki Türk'ün önce tutsak alındığını ve vahşi şekilde işkencelerle öldürüldüğünü söyledi. Yurtsever, olayın son günü olan 18 Ekim 1920 tarihinde şehri düşmandan ele geçiren Türk Kuvay-i Milliyecileri'nin, Melek Hanım'ın söylediği ve Ermeni hemşire tarafından kaleme alınan ağıtı dinlediklerinde gözyaşlarını tutamadıklarını ve aynı ağıt metninin, Ankara'da Mustafa Kemal Paşa'ya da iletildiğini ve O'nun da aynı duygularla gözyaşı dökmüş olduğunu söylediklerini söyler.
'Melek Hanım' adındaki Avşar kızının söylediği, Ermeni asıllı hemşire Mınıs'ın kızının da kaleme aldığı ve Fekeli Aşık Hacı KARAKILÇIK'ın teyp kasetine aldığı ağıt şöyle:
Amir memur demiyerek,
Hep bir ipe bağladılar.
Bakıroğlu Dede Ağayı,
Demir ile dağladılar.

Sekiz gâvur bir gelince,
Osman'ımı şaşırttılar.
'Baban çete başı' diye,
Hacı Ahmet'i pişirdiler.

Muşambaya oturtmuşlar,
Etrafında geziyorlar.
'Sen çete topladın' diye,
Çalgı ile yüzüyorlar.

'Feke'ye sevkedeceğiz' diye,
Taşköprü'yü aşırdılar.
Yoldan geri kaçtın diye
kurşun ile pişirdiler.

Kadanı alayım kaynım,
Son görgün de bu mu idi?
Çifte kurşun sıkılınca,
Döşek yerin su mu idi?

Meydan kazanı kurdular,
Bebekleri kaynattılar.
Gün görmedik hanımları,
Süngü ile oynattılar.

Kapı kapı geziyorlar,
İfadeyi yazıyorlar.
Düşman başına vermesin,
Oğlak gibi yüzüyorlar.

Kele Dudu, Kele Dudu:
'Kanlı gömlek yu' diyorlar.
Bebekleri kaynatmışlar,
'Kuzu eti,' ye diyorlar.

Kaytancı Hüseyin Efendi'nin,
Sarığını sardılar taşa.
Baş katibi öldürdüler,
Değnek ile döve döve

Genco Çavuş'u yüzüyorlar,
Özne gibi öve öve.
Örfli idin Genco Çavuş,
Gâvurlara eyle zavur.

Bebeğimi öldürüyor,
Çamsaroğlu Koca Gâvur.
Şefika'mı öldürmüşler,
Mektebin önünde yatar.

Babam oğlu Koç Bilal'im,
Bunu duysa neler yapar?
Zabıt Katibi Mehmet'i,
Topuz ile dövüyorlar.

Enfiyeci Hüseyin'i,
Tellerle ile boğuyorlar.
Aman bu ne acı işler!
Babasını öldürmüşler.

Atfiye'me selam söyle,
Gökyüzünde uçan kuşlar.
Haçin oldu kanlı kuyu,
Uyu sen Osman'ım uyu.

Hücum oldu, alınmadı,
Yıkılası Sultan Suyu.
Kara Osman,Ak Mesudum,
Bunları elimle verdim.

Bu ne hikmet ey Allahım,
Gâvura 'el aman !' dedim.
Hançer, bıçak asıcılar,
Gayri bizi kesiciler.

Ayan olsun Yaşar Bey'im,
Urumlu'yu basıcılar.
Bohçalarda altın saat,
Ben bunları neyleyeyim?

'El aman!' olsun Aram Çavuş,
İki destan daha söyliyeyim.

Üstadım, az bile yazmışsın... Kalemine, yüreğine sağlık. Ben de nacizane konuyla ilgili genelkurmay başkanlığının belgelerine dayandırılarak biraz önce siz de dahil tüm arkadaşlarıma mesaj gönderdim. Bu şiirinizi de gönderdiğim mesajımda kulandım. Affınıza sığınıyorum izin almadım sizden çünkü. Şiiriniz ve belgeler bütünleşti ortaya güzel bir eser çıktı diyorum. sağlıcakla kalınız. Allah razı olsun sizden, duyarlı yüreğinizi kutluyorum.

Harikasın ustat duygularımızı ne kadar güzel dile getirmişsiniz ne diyebilirimki kalemin susmasın bin defa tebrikler saygılarımı sunuyorum Selahattin Bakır

''Ermeni den özür dileyen zatlar
Aslını gizleyen bizden değildir
Osmanlı tokadı elbette patlar
Tarihi gizleyen bizden değildir. ''

Tebrikler Mahir bey...Ağzınıza sağlık...Hâlenur Kor

Tarih daima şahlanacaktır..Kutluyorum...

RUHLARI ZIFIRIKARA (SÖZDE) AYDIN YOBAZLAR