Özür insanın beyninde
Özürlü demezdin,özrü bilseydin,
İnsanın özür’ü, başında dostum,
Oturup gerçeği, göre bilseydin,
İnsanın özür’ü başında dostum…
Kol bacak araçtır, yolda yürünür,
Uzuv tam olurca, güzel görünür,
Akılsız canlılar,yerde sürünür,
Dökülür o zaman,yaşında dostum..
İnsan oğlu doğar,aklıyla yaşar,
Akıl yol gösterir, dağları aşar,
Ama’nın işini görenler şaşar,
Onlar başarılı, işinde dostum…
Kaderin elinden, asla kaçılmaz,
Başa iş gelince,candan geçilmez,
Nâmert sofrasının, suyu içilmez,
Zehir namertlerin aşında dostum…
Murat duman derki; özürlü yoktur,
Engel özür değil, engelli çoktur,
Cahilin her sözü, zehirli oktur,
Cahilin saygısı, taşında dostum…
16.12.2005 ANKARA
Kayıt Tarihi : 23.3.2006 11:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)