Gökyüzündeki yıldızlar gibi kayıp gittin şehrimden
O kadar çok uzaklara gittin ki benden çok uzaklara
Hani senin kıyamadığın kırmadığınındım söyle
Bir rüzgar esti esintisiyle senide aldı benden
Senden kalan geriye tek bir anı bile bırakmadı
Öyle susturdumki içimdeki kopan fırtınayı
Kalbimdeki kanayan yarama tuz bastım
Bağırmak haykırmak istiyorum sesim çıkmıyor
Şimdi hangi şehirde hangi kalpte esiyorsun
Görmedi gözüm riyakarlığını sahte gülüşlerini
Bana karşı yalan konuşan o dilini görmedim
Hiç acımadan sahte gülüşlerini anlamadım
Şimdi özür diliyorum kendimden kalbimden
Seni menfeat olmadan sevdim diye değer verdim diye
Özür diliyorum yüreğime ismini kazıdım diye
Senin yalncılığını anlayamadığım için özür diliyorum
Her gece senin için ağladığım kahrolduğum için
Beni hiçbir şey yıkamaz derdim avunurdum buna
Oysaki meğer ben çoktan yıkılmışım düşmüşüm
Şimdi heryanım sanki cam kesiği gibi paramparça
Öğle bir savurdun ki beni artık tövbeliyim sevmelere inanmalara yalan aşklara
Kayıt Tarihi : 8.12.2021 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!