Özür Diliyorum Şiiri - Adem Aktaş

Özür diliyorum

Özür diliyorum herkesten, beni duyamayan veya göremeyenlerden
Bana ihtiyacı olup ta yetişemediğim yaşlı teyzelerden, dedelerden
Yediklerimi görüp iç çeken çocuklardan, çocuğu aç yatan babalardan
Her gün umursamadan içtiğim sular için özür diliyorum
Bir bardak suya hasret kalan yavrulardan…

Özür diliyorum kanlı gözyaşı döken yavru foklardan
Derisi için acımasızca öldürülen o yavruların kıyamadığım annelerinden
Tek ayağı olmadığı için dalga geçilen o masum kedinin yüreğinden
Özür diliyorum dişlerimi sıka sıka
Karnı aç, sütü bitmiş, tekmeyle kantinden atılan anne köpekten

Özür diliyorum Irak’tan, Afganistan’dan, Filistin’den
Yeğenini korumak için göğsünü siper etmiş, bir ayağı sakat dayısından
Özür diliyorum Irak’taki mezhepler savaşını çocuğuna açıklayamayan müslüman babadan
Böyle bir dünyaya çocuk getirilir mi diye hıçkıra hıçkıra ağlayan çaresiz anadan
Vicdanları sızım sızım sızlayan fakat oluk gibi masum kanı akıtanların vicdanlarından

Özür diliyorum elindekini savurup fırlatan sorumsuzlar için, doğa anamızdan
Beş on kuruş için denizlere zehir kusan yüreği paslanmış insanlar için, deryalarımızdan
Alevlenen ormanlar, koşamayan kaplumbağaları canlı canlı kavururken yetişemediğim için
Özür diliyorum yaşlı kaplumbağadan ve tabiattan
İmdadına yetişemediğim bütün acılı bitki tohumlarından

Ve özür diliyorum Başkomutanımdan, Seyit Onbaşı’dan, İsmet paşa’dan
Canını benim özgürlüğüm için vermiş şehit evlatlarından
Canım vatanımı bana bağışlayan Atama saygısızlık yaptırdığım için
ve bu kutsal vatanı çocuk katilinin yoldaşına onur ödülü verilen bir ülke haline getirdiğim için
Özür diliyorum bütün acılı şehit analarından

Ve son olarak özür diliyorum tüm insanlıktan, insanlık tarihinden
Ne barış ne insanlık ne de temiz bir dünya bırakabildiğim, gelecek nesillerden
Özür diliyorum ve utanıyorum insanlığımdan, iğreniyorum dünyalı oluşumdan
Siyasi olan bütün kavramlardan ve umutsuzluktan
Ne yapsın sabrediyor çaresiz yüreğim

Uyan ey insanoğlu diyorum,
artık ne insanlık ne de gelecek diye bir şey kalıyor…

Adem Aktaş