Özür Dileyenlere Şiiri - Eyüp Cüce

Nerdesin akıl,mantık,vicdan...nerdesin nerde?
Takılmışlar dokuz yüz onlu kara günlerde,
Kuduz köpeğin özür dileyeceği yerde,
Köpek maması yiyen açlar özür diliyor.

Ne garip; Türkiyede Türk olana yaran yok,
Soykırımmış...Ortada kırılan yok,kıran yok,
Tarih yargılanıyor,tarihçiye soran yok,
Gerçek tarihe düşman güçler özür diliyor.

Kıçı açık yatanlar,etkisinde rüyanın,
Zerresi yok onlarda utanmanın,hayanın,
Zurnası çalındıkça şu kıçıkırıkyanın,
Hilal kanıyla doyan haçlar özür diliyor.

Hiç korkunuz yokmudur bir ilahi hesaptan?
Taşacak sabırdan ve çatlayacak asaptan...
Ciğer bekleyen kedi gibisiniz kasaptan,
Demek sizde koyundan,koçlar özür diliyor.

Eğer özür dilersem,dilim kopsun kökünden.
Dileyen kurtulamaz vebalinden,yükünden.
Porsuklar taç yaparmış tarladaki ekinden.
Sonuç...Şimşir taraktan saçlar özür diliyor.

Varsın özür dilesin şu vicdanı güdükler,
Diplomalı cahiller,kıravatlı hödükler,
Erivan yalakası şu nohutsuz düdükler,
Değeri sıfır olan hiçler özür diliyor.

Karabağ hesabını daha sormadık sizden,
Yeter! ..Türkten nefreti çıkartın sinenizden,
Belli ki makas almış dedemiz,ninenizden...
CÜCE der,peydah olan piçler özür diliyor.