Mezraya çökmüştü bir karanlık, beyaz karlar üstüne.
Hava ayaz mıydı ayaz.
Bir çocuk ağlaması böldü havayı, belli ki sancılıydı.
Dışarının ayazına inat, ateşler içindeydi Muharrem.
Bir gecede mahalle yapılıp kent parçası olup da,
Eskinin köyüne bile benzemeyen
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta