İşin çıktığı zaman cemilendir bayanlar
Toprağa diri diri, gömülendir bayanlar
Her türlü meşakkati, ona reva gören biz
En kötü isimleri, yine ona veren biz
Herkes doysunlar diye bir mutfak sakinesi
Çamaşır makinesi, bulaşık makinesi
İçerde ve dışarda, her zaman ezilen o
Eksikler çıktığında, ilk sefer kızılan o
Annedir ama onun kim bilir kıymetini
Kumara bile verir, kocası ziynetini
Eziliyor her yerde bu hep böyle olmuştur
Ne kadar çekmiş ise hep erkekten bulmuştur
En ufak bir hatata dayağı atan biziz
Her şeyden o sorumlu, sırtüstü yatan biziz
Yemeği o yapacak, o sofrayı serecek
Bulaşıklar onundur, çayı da o verecek
Çocukları okula anneler getirecek
Saçlarını tarayıp, yine o giydirecek
Her türlü hakareti yine ona eden biz
Orospu deriz ona orospuya giden biz
Ona kahpe diyenler, utanmalı söylerken
Kahpe kendi oluyor ihaneti eylerken
Zavallıyı kem gözle bakan yine erkektir
Onu perişan edip yakan yine erkektir
Cahiliye devrinden daha kötü durumda
Uyanmamız gerekir insanlık ucurumda
Nutuklarla olmuyor kadınları savunmak
Hele hele hiç olmaz, gazellerle avunmak
Hanımlar anamızdır hem evlat hem bacıdır
Arada söylüyoruz başımızın tacıdır
Lafla peynir gemisi yürümez ki sözler boş
Oturduğumuz yerden ahkam kesmek ne de hoş
Yardım etmek gerekir, savunmak gerek ise
Her şey ortak olmalı hayat müşterek ise
Ne ettik onlar için, neler edebiliriz
Cennete giden yoldan nasıl gidebiliriz?
Anaların ayağı altında olan cennet
Kolay kazanılmaz ki, zahmet istiyor zahmet! !
Özür dilerim sizden, ey hanımlar bayanlar
Özür dilemelidir, size böyle kıyanlar
Kayıt Tarihi : 22.12.2005 07:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)