Kendi halinde bir çocuktum.
Her gün dere kenarında kitap okuyordum.
Kendimi güvende sanıyordum!
Ne yüzen balıkların oltayla anlaştığından haberim vardı.
Ne de güneşlenen kurbağaların yılana çalıştığından!
Ey son nefesini vermeden ceylana yaklaşmayan akbaba..
Ey bir kez olsun gündüzleri ava çıkmayan yarasa..
Adınızı defterden sildiğim için,
Sizi hep kötü bildiğim için:
Özür dilerim.
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!