Bir hayale tutunarak yaşamaya çalıştığım için özür dilerim…Ve seni geçmiş zamanlardan kalma düşümün ismi zannettiğim için de özür dilerim……Kendine tutsak bir oyuncusuyum oysa sahnenin…Seni hayallerime konuk ettiğim içim özür dilerim……..Ne kadar bir yaşanmışlık vardı ki……..Bir kısır döngüden başka………..Oldum olası yerinde saymaktan
Başka bir işe yaramazken adımlarım seni kendime denk tutmak gibi bir budalalığa kapıldığım için özür dilerim…..
Ben çocukken hep bir düş kurardım.başımı yaslayacağım bir göğüs arardı başım….yastığımın altında bir saklı bir düştü….beklerdim çıkmasını başımı yaslamak adına…hatta söylesem gülersin….bekler dururdum ya yastığımın altından çıksın da başımı yaslıyım diye….en sonunda korkulu hayaller üretirdim……korkulu hayallerde soluklanırdım ki çıksın başımı alsın sinesine sarsın…….laf olsun diye değil…..öylesine hiç değil……seni ilk gördüğümde göğsün başımı çekmişti….şaşırmış utanmış kendimle savaşmıştım…..oysa ne yüzünü ne gözlerini hatırlamıyordum bile…..neydin kimdin ne kadardın………..bir başımın sarhoşluğu bir göğsün vardı ve sahne renksiz bir aydınlıktı………acaba o camı hiç açmasamıydın…..
Adına türküler yakılası bir yar olmayı düşlediğim için özür dilerim…….hani iki satırlık
öylesine olduğu gibi dökülüveren karalamalarımı okumanı umduğum için hatta daha ileri gidip üzerinde kafa yormanı falan filanı okudumla başlayan cümlelerini beklediğim için de özür dilerim…….ve en ukalacası olanca aptallığımla
Bir gün benim için bir şiir yazmanı beklediğim için defalarca özür dilerim……her sabah güne, günümü güncemi sanki bir ayin gibi sana endeksli başlarken masama oturup gelebileceğin her yönü yoklayıp senden bir satır hatır bir kelime bir cümle aradığım ve her yok olduğunu görüp mahzunlaştığım için de özür dilerim…….insanın umutları olabileceğini gördüğüm için bağışla beni……düş kurmayı her insana nasip olur diye düşünmek ne büyüklükmüş meğer haddimi bilememişim işte…..gecenin bir yarısı sana uyanmak seni her adıma yakıştırmak güne senli açmak gözünü ve senli günceler planlamaya kalkmak ne büyük haddini bilememezlikmiş bunu da bilemedim….beni düşündüğünü zannetmek yüreğinin titrediğini hayal etmek ulaşmak için çabaladığını ummak…tüm bunları düşününce giyotin bile az gelir sanırım ukalalığıma…….
Aslında dürüst değilim yine söylemek çok zor şimdi ama başladım ya bir kez söyliyip kurtulmak en güzeli…..hani dedim ya az önce tüm bu beklentilerin en büyüğü en ayıbı da var….tüm bu hataların en enleri bilmek ister misin……
Tüm bu haddimi bilmezlikler hiç kalacak yanında bilesin….
Biliyorsun ya ben hep özleyen oldum seni.. özlemi tatmıştım ya bir kez seninle yetmez gibi tutup ÖZLENEN olmak istedim……..hep arardım ya seni –ama hiç gocunmadım bundan hem de hiç- lakin yine utanmadan ARANAN olmaktı muradım…….
Bir yanımı keşfettim seninle gerçi bilirdim ama gözardı ederdim hep…..insanları nasıl taşıyabildiğimi nasıl barındırdığımı iyice bir gördüm…yüreğimin hiç de yabana atılası olmadığını…..ama ukalayım ya TAŞINAN TAKİP EDİLEN SARILIP SARMALANAN OLMAK da istedi gönül……hem öyle bir istedi ki………elinin yakınında bir eli şah damarından öte bir nefesi candan içeri bir canı nasıl istedi bilsen……………ÖNEMSENEN
ÖZLENEN İHTİYAÇ HİSSEDİLEN OLUR DA OLMAZ DA KOŞUP GİDİLEN olmak istedi bu yürek………….sana yazdıklarımı oku istedi…yitirdiğim de senli kelimeleri biliyorsun ya sen de belki nasıl deliye döndüğümü görmek umrunda olur istedi….hani ben olsam öyle yapardım ya gidenlerin yerine yenileri eklensin istedi gönül..
Bana ilkleri yaşatmanı sağlamış olmaktan özür dilerim…..ilkim olduğun için ilk kez sevebildiğim için….olancası hınç yüklü kirlenmişliğimi arındırdığın için özür dilerim…..
Evet yanlış değil bu cümle…arınmıştım seninle….inan bana masumdum olancası…….
Hani umuttun ya senli bir günden yana ve vardın ya ve ellerim ısınacaktı ya ve yüreğim artık acımayacaktı ya hani söz dinlemez yanlarım almıştı ya dizginleri eline hani sen hiç kimsenin olamadığı giremediği yerlerde sürüyordun ya saltanatı… masumdum ben……
Hiç olmadığım kadar olamadığım kadar masum…….hatta bir ara şımarmaya bile yeltenmiştim….
Hoş tüm bunlar olurken yalnız değildim elbet…..kelimelerin vardı….kelimelerin dolu dolu olancası sevda ve umut yüklü………kelimelerin öncesi ayağımı yerden kesen sonrası böyle kanatan………….kelimelerini şahdamarımda canım, ciğerimde nefes, yüreğimde sevda bildiğim için özür dilerim…………………………
Seni sevdiğim için özür dilerim…………
Fidan BulutKayıt Tarihi : 21.4.2007 10:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çözüldü yüreğimin bağları….her şey her yer özgür sanki….bilinmedik bir şehrin orta yerinde kimsesiz ıssız kalmak gibi………üşümek gibi…….korku hiç olmadığı kadar …ne bir adım var önümde ne de bir yudum nefes ardımda………..öylesine……. soğuk ıssız olancası yalnız………kabus gibi çöken sorular…………sorular…….sorular………..korku filmi izler gibi….şimdi ne olacak katil kim bu adımlar kimin ya duyulan nefes kimin…… göğüs kafesime dar gelen şu anlamsız sıkışık nesne …….ya ben ben ben ben…………. kim bu aynadaki yüz………….kim…..kim…….ne …ne kadar…….hayatın neresinde duruyor

kayaçiçeği
nazende
TÜM YORUMLAR (1)