Özür Dilerim Şiiri - Funda Gülseven

Kendimden kaçışlarımda
Kendimi arayışlarımda buldum yüreğini
Yüreğin yüreğime bir günah ışığıyla değdi
Sevaba büründü zamanla
Sevabım sevgi oldu, sevgim sevabım
En güzel sevgimi sundum tüm saflığıyla
Sevginin aciz, korunaksız tutkunluğuyla bağlandım
Sevginin her daim güçlü olan
Sarıp sarmalayan tutsaklığına sığındım
Tüm esareti sevgiyle boyayarak
Esaretimin sebebi bendim aslında
Hayat dengesindeki tutarsızlıklarım
Sevgiye gözü kara tutunuşum...
Dengeler sarsıldı zamanla, tutunamadım
Kayıp gittim göz göre göre
Kayıp ta yüklediğim, tükettiğim anlamlar
Öncelikler sıralamasında bocalayışlarımın eseriydi
Ne acı ki kendi gidişimde
Seni de sürükledim ardım sıra
Oysa ne kadar isterdim
Her daim yanında olmayı
Her daim sevapla dolmayı
Ruhundan doğup bedenine yansıyan
Karanlıkları binbir renge boyamayı
Ne kadar isterdim
Sendeki huzur olmayı
Sana güven vermeyi
Yenik düştüm bu yaşam savaşında
Sevgim dimdik ayakta dursa da
Yenik düştüm hayatta
Özür dilerim sevdiğim,
En güzel sevgim, sevabım...
Özür dilerim gülen yüzüm..