Geçerken ezdiğim çiçek,
bilmeden öldürdüğüm böcek,
selamsız geçtiğim güneş,
özür dilerim.
Kardeşimden çaldığım zamanlar,
duymadığım kuş sesleri,
anamdan, babamdan,
özür dilerim.
Elimden kaçan yaşlardan,
anlamsız gelen sonlardan,
bomboş geçen yıllarımdan,
özür dilerim.
Uzaktaki ilk gençlikten,
yarım kalan sevdalardan,
umut yükleyip yorduğum,
belirsiz yarınlarımdan,
özür dilerim.
Ne varsa bilmeden yaşanan,
yorgun argın soluklanan
elde olmadan yaşlanan,
yaşamdan
özür dilerim.
Kayıt Tarihi : 29.6.2006 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kendimce bir öz eleştiri....
hayat ile yüzleşebilmek ne güzel bir olgunluk...kayıplar olsa da hayata bir adım daha da yaklaşmak değil mi...
anlamı paylaştınız, mutlu oldum okumaktan...
yani hayata hiç bu tarafından bakmamıştım....teşekkürler...
TÜM YORUMLAR (2)