Özür dilerim.
Böyle alımlı bir özgürlük var karşımda.
Kim sever ki manasız bir hüznü?
Neden ağlamak zorundayım mutluluklar üstüne?
Sevdiğimi seçen kişi yalnız ben olmalıyım.
İncitmeden yaşanırsa, izin verinİ;
Biraz özgürlük istiyorum.
Daha ne kadar çocuklaşıp anlatılır bu konu?
Ürperti köprülerini geçtim,
Yaşım küçüktü.
Şimdi biraz izin verin yaşamak istiyorum.
Ciğerlerim incinmeden,
Biraz nefes alarak.
Yalvarmak bile istiyorum insanlara.
Sırf canımı yakmasınlar diye.
Bir sevdiğim bir parça tutkum var.
Ve henüz doğmamış çocuklarım.
Ben bir gönüllülük uğruna,
Özgürce yaşamak istiyorum.
Bu kadar.
Kayıt Tarihi : 22.3.2023 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu kadar.
TÜM YORUMLAR (1)