Özür Dilerim Şiiri - Hüseyin Kavak

Kanayan parmaklarımla nergisler toplamıştım
Gönül bahçesinden,
İki kişi olup ayrılmak istemiştim
Ömür sahnesinden,
Fakat benim için çalıyor ölüm sireni
Sensiz öleceğim için özür dilerim.

Tüm gerçekler altına gizlenmiş, şakaların
Artık varlığımı betimlemeye yetmiyor kirlenmiş sakallarım.
Yazken yanımdaydın oysa, gitmemeliydin güzlerime darılıp.
Yeniden açtıracaktım çiçekleri, gözlerine sarılıp.

Sabahın ilk saatleri,
Beni mutlu etmiyor yeni bir gün ve vaatleri.
Yüzlerce suret var gözümün önünde, yüzünü yaratamıyor hayallerim,
Neyse bilirsin, bir kağıt bir kalem, bunu da hallederim.