Özür Dilerim Şiiri - Mehmet Ali Köşeci

Hiçbir zaman fotojenik bir yüzümüz olmadı
Ne süslü duvar yazısı yazdık
Nede yüksek sesle bağırdık
Çok sıradan yaşadık
Sıra sıra yaşadık
Acıyı ölümü yokluğu yokluğunu
Sıra sıra
Uzun uzun öğrendik
Sebebi ola ki
Ne acıları unuttuk ne ölümleri

Kısa kısa mutluluklarımız olmadı değil
Kısadan hisse mutluluklarımız
Kısa ve hisseli kimi zaman
Hep bir beden büyük gelen gülüşlerimize aldandılar
Aldandık aldattık vesselam

He ara sıra pişmanlığımızda oldu
Her pişmanlığımız idam hükmünde
Her biri ömürlük
Her biri bin bir küfür içinde

Lakin hiç özür dilemedik
Pişman olduk
Mühebbet yedik
Darağaçına sırdaşlık ettik
İki kelime lügatımızda yok diye
Aşktan kesik yedik
Vurgun yedi gençliğimiz
Özürlü kaldı sevgimiz
Bir kez bile özür dileyemedik

Şimdi sorsan bin kez özür dilerim
Affına sığınmak için ömrü feda ederim
Affetme fiiline girmek için
Afilli bütün cümleleri kaba dilime yoldaş ederim
Affedilmek için
Yaşamak için
Özür dilerim...