Hayırsız evlat gibiymiş bana beslediğin her duygu
Çıkarsız sevmek neymiş al işte beklediğim son buydu
Sarıp sakladım seni ama o ilgiye çabuk doydun
Koparıp aldın kendini yerine yokluğunu koydun
Ben ilk kez görüyorum böylesini bu nasıl bi yokluk
Ne bir ses ne bir iz var içimde hep simsiyah bi boşluk
Sevilmek benim de hakkım olmalıydı tek bir kez olsun
Sen gitmeyi seçtin ama ne yapalım canın sağolsun
Sen üzülme hatta hiç düşünme ben böyle de iyiyim
Bir özürle döneceğini bilsem bin özür dilerim
Ama yüzüme bakmazsın bile bundan sonra bilirim
Bir sözüm yok kimseye sana bensiz bir ömür dilerim
Kayıt Tarihi : 9.12.2014 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!