Özür Şiiri - Hamza Süngü

Özür…

Varlığa bir isim taktığım için
Zaman kandilini yaktığım için
Bir lahza kendime baktığım için
Suretten aynadan özür dilerim

Bir mahbup hasreti büyüttüm durdum
Göğsüme sevdadan hançeri vurdum
Bu hayal içinde hayaller kurdum
Seraptan rüyadan özür dilerim

Kendimi görünce başımı eğdim
Gözümle görenin gözüne değdim
Nefsimden utandım yokluğu geydim
Edepten hayadan özür dilerim

Düşündüm düşünmek düşünce imiş
Her insan doğruymuş işince imiş
Aşığın kararı pişince imiş
Birazdan baya’dan özür dilerim

Aklımın aklıma kalmadı hayrı
Silindi gözümden başkası gayrı
Her yolun yolcusu yordamı ayrı
Atlıdan yayadan özür dilerim

Gidenler gitmeden hep umuttular
B’aşkaya baktılar ve unuttular
Hatırlattı diye taşa tuttular
Çakıldan kayadan özür dilerim