Özür
Özürlü doğmadım ben ki anamdan
Öyle olsa bile ne çıkar bundan
Acıyıp hor bakma utanma benden
Beni bedeniyin bir organı say
Topalsam ağır aksak yürüyorsam
Körsem dünyayı tek renk görüyorsam
Sağır kulağıma ses arıyorsam
Ayak, göz, kulak ol benim için duy
Akıldan noksanım veyahut fazla
Hayata tutundum bir büyük haz’la
Bende yaşamak istiyorum sizle
Sende kendini benim yerime koy
Kulömerim belki biraz şaş görür
Gündüz vakti uyanıkken düş görür
İnsan olan noksanları hoş görür
Eğer ki Âdem’den geliyorsa soy
1998 Ömer Tekercioğlu
Kayıt Tarihi : 29.4.2009 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Tekercioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/29/ozur-67.jpg)
Gündüz vakti uyanıkken düş görür
İnsan olan noksanları hoş görür
Eğer ki Âdem’den geliyorsa soy
Keşke hoş görü ve yardımlaşma olsa şikayetler biter amma nerde... !
TÜM YORUMLAR (1)