Özür Şiiri - Necati Gedikoğlu

Önce çanları caldılar dişlerini bilediler,
istavrozları ile güneşi kovaladılar,lekelediler,
asya avruba hindistandan ipini koparıp geldiler,
cekirge sürülerini bile gölgelediler,
medeniyyet adına kan icip genleştiler.
anadolu, cephe cephe atlandılar, milleti sadıka,
köyleri boş çocukları kimsesiz gördüler,
meğerse kuzu bostunda sırtlan idiler,
kundaktaki çocukları süngülediler,
doksanlık nineleri kırklık çivilerle memelerinden alınlarından
çarmıhladılar.
kana kana kan içip dolunaya uludular,
vampir avcılarınca avlandılar,
emdikleri kan kusturulmadan,gözden ırağa lanet diyarına,
sürüldüler.
Kılık değiştirdiler medeni oldular aramıza girdiler,
benim adıma kendilerinden özür dilediler,
emdikleri kandan şavklandılar,kendilerini aydın sandılar.
Özrü kabahatinden büyük,insanlığın alnında silinmez kara
lekegiller...