Özür... Şiiri - Neslihan İşler

Sevseydin gitmezdin biliyorum...
Yapmazdın bu hainliği ikimizede,
Beni sana beni bana hasret bırakmazdın böyle,
Kimbilir belki kendince gitmek zorundaydın öylece..
Belki bir dönüp baksaydın arkana hiç gidemeyecektin bir daha...
Belki de incindiğin gibi incitmek istedin sende başka bir yüreği...
Hayat böyle geçmez be arkadaş nereye kadar bu savaş...
Sen kendinle savaşıyor gibisin adeta...
Peki nerede bitecek bu kargaşa,
Birgün huzuru aradığında arkanda yığınlara bakakalacaksın,
Ezip geçtiğin,tükettiğin ve kaybettiğin herşeye lanet okuyacaksın...
Herkes hata yapabilir,herkes hayattan korkabilir
Ancak kırarak geçiyorsan bastığın yerlerden
Özür dilemeyide öğreneceksin hayattan...
Eğer umursamıyorsun bir nebze bile insanlık olgusunu,
Hayatta umursamaz seni, bulamazsın yolunu....
Belki bir özür bir masalın sonunu güzel bitirebilir...
Kimbilir sanada hayat yolunu gösterir...
Unutma dönüşü olmayan yol yoktur
Kendin kapatmadıysan taş yığınlarla...
.