Düşün mezmisin? Sana üflenen ruhu,
Yaşamana sebep nefesi, ekmeği suyu..
Kainat bir yana, sendeki beş duyu;
Hepsi de şükreder senden habersiz.
Keşke sen de onlarla şükredebilsen,
Sen de anlardın bir gidip - gelebilsen;
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta