toprakdan semaya çıkan bulutlar gibi
kayalardan kopup duvar olan taşlar gibi
mevsimler değiştikce göç eden kuşlar gibi
zaman gelmedimi yarum özüne dön
korkularımı yendim diyorsun
ben kendime geldim diyorsun
sen sevmeyi de biliyorsun
zamanı geldi can özüne dön
varlıgını kanıtladın artık
yaşamak için sebebin de var
unutmayasın seni bekleyenleri
dön özüne özüne dön artık
aylar oldu sesin duymadım
sensizlik vurdu yıkılmadım
senden hiç bir zaman kaygılan madım
gel özüne dön özüne yetere artık.
Kayıt Tarihi : 21.8.2007 20:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
özü sözü bir olmalı diyen yaşar büyük anıt dan esinlenerek yazılmıştır fırtına
![Mehmet Dalkıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/21/ozune-don-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!