Ömür biter, solar yaprak.
İnsanoğlu, özüne dön.
Nihayetin, kara toprak.
........İnsanoğlu, özüne dön.
........İlk verdiğin, sözüne dön.
Görenlere, açık ayan.
Destur deyip, hakka dayan.
Uyku gaflet, çabuk uyan.
........İnsanoğlu, özüne dön.
........İlk verdiğin, sözüne dön.
Besi karga, gözün oydu.
Aç nefisin, gözü doydu.
Amacın ne? gayen neydi?
........İnsanoğlu, özüne dön.
........İlk verdiğin, sözüne dön.
Aldatmasın seni serab.
Olmasın şu, dünyan harab.
Eyle serin, misli turab.
........İnsanoğlu, özüne dön.
........İlk verdiğin, sözüne dön.
Açan nerde? solan nerde?
Çürüyorlar, hepsi yerde.
Bulam dersen, derman derde.
........İnsanoğlu, özüne dön.
........İlk verdiğin, sözüne dön.
Şahalim minnet et ona.
Canım kurbandır, canana.
Yakışmaz gaflet insana.
........İnsanoğlu, özüne dön.
.........İlk verdiğin, sözüne dön.
Kayıt Tarihi : 26.4.2007 12:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kıssadan hiseyi,önümüye sermiş.
Yüce mevlam her insan akıl vermiş,
Biri iyi,biri kötü,iki deyol göstermiş.
Kutlarım şairim kalemin dert görmesin
TÜM YORUMLAR (2)