Özünden Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Bir arı dolanır gülde, çiçekte,
Alıyor balını gülün özünden.
Bir sevda tutuşmuş kalbte yürekte,
Veriyor halını dilin özünden.

Sevdanın baharı gelip geçende,
Gönül tarlasında güller açanda,
Eşleşen kuşlar da gökte uçanda,
Sevdanın yolunu bilin özünden.

Bir gönüle girip artsın meşkimiz,
Güneşte kavrulup yansın aşkımız.
Islak yüzün görsem gider kuşkumuz,
Uzatıp elini silin gözünden.

Ben sevmez olsaydım, güzellik nedir?
Güzelin varlığı sevmek iledir.
Gönlümde ki aşk, aşkı söyletir,
Susturdum dilini elin yüzünden.

Şaşırtır feleği sevda durumu,
Bilinmez gidişat, yaşmı kurumu?
Durmuşoğlum sende aşkın yorumu;
Döküyor halini kalbin özünden.