Özünden bakan görür...

Seven gönül sorgusuz eğiyorsa başını
Melekler sabrı alıp Arş alâ’ya dayansın
Özünden bakan görür yüreğin telaşını
...Zulmet sona erecek yeter ki ruh uyansın.

Gaflet uykusundaysan aşamazsın bendini
Bir bilene danışmazsan mutlaka şaşarsın
Benden sana tavsiye zora sokma kendini
...Dost sözünü dinlersen çok engeli aşarsın.

Düşlere tiryakiysen hayalle yaşıyorsun
Uyanınca yanında kalmış gibi ararsın
Bu nasıl bir dünyadır sen bile şaşıyorsun
...Kaderde zulüm varsa kahırlara doyarsın.

Zorda kalan yönünü gökyüzüne çevirsin
Yaratan rahmetiyle Yusuf gibi kurtarsın
Yanlış yapanın cezasını bin misli versin
...Sen doğrusunu söyle, hata yapan utansın.

Sevgi ilahi ışık, el tutmaz gözler görmez
Kendi yasası neyse, mecbur ona uyarsın
Karun gibi paran olsa hiç değer vermez
...Felek gazap ederse yüreğinde duyarsın.

Özünden inanmazsan sevgiye bel bağlama
Ateş olsan bile, cürmün kadar yer yakarsın
Son pişmanlık faydasız, sonra sakın ağlama
...At alan Üsküdar’ı geçmiş, mahcup bakarsın.

İş yürekte başlıyor her zorluğu yenersin
Aksilikler çok olur, nefis hırsla dolmasın
Niyetin doğru olsun, ne lâzımsa denersin
...Sende vebal kalmasın olmuyorsa olmasın.

Gönül kapın açıksa, Rabbim belki lütfeder
Başına taç edersin mutluluktan coşarsın
Hasreti biten yürek binlerce kez şükreder
...Cisimle ruh kol kola sonsuzluğa koşarsın.

Adana/2012