Özünde Keder Şiiri - Ozan Efe

gözünde sözünde özünde keder
özleminde korca narında yandı
sustuğuma dilim közünde tüter
gözleminde sessiz sona dayandı

sözcüğünde hece sevgiye bölüş
gönlünde tutuşan seviye gülüş
derinliğinden sor sevdaya biliş
düzleminde alkım güne uyandı

dönerdi değirmen kendi çarkına
dönelenir kirmen sündü farkına
köre göz açıldı döndü kürküne
izleminde tavrı renge boyandı

ozan efe söyle yağmurla yağıp
gözyaşlarınla dök ortaya yığıp
sonsuzluğa koşup dağlara ağıp
gözlemende oydu ilkti duyandı

090910denizli