Özümüzdeki Işık Şiiri - Nevzat İncedere

Bir nefesle yükselir dilimizden türküler
Aynı ekmeğe uzanır eller arzu, iştahla
Yüreklerde tutku hasiyet emek ve sevgi
Bir çocuğun gülüşünde saklıdır gelecek

Toprak ana gibi kucaklarız bütün acıları
Bayrak gibi yüreklerde dalgalanan sevgi
Bir birine tutunan sarmaşıktır hallerimiz
Kırılırsa dallarımız göçer ama düşmeyiz

Her emeğin üzerinde bir damla alın teri
Toprak kadar kadim sular kadar berrak
Yolunu kaybedenlere gel diyen o sesler
İnsan ki insanın gölgesinde yeşerirmiş