geldi geçti gençlik çağım
ölüme kaldı çeyrek.
kurdum düşlerimi dar ağacına
adım kaldı sayfalarda
geçen yıllarıma yanarım.
bakışlarım dehşet
düşer toprağa gözyaşım
yazarım umudumu duvarlara
içim kan ağlar.
bulut düşer geceye
dolar yüreğime hüzün
aylarda balki yaz
soğuk olur ölüm evi.
dolaşırım sessizce geceyi
yine kulaklarımda o ses
kimi zaman itti beni geceye
kimi zamanda düşledim seni
adın kaldı yıllarca dudaklarımda.
ben seni özlüyorum
dokunuş ölüm ise ölüm bize
bahane.
hüzünlerim dost değil
tutunmuş düşlerim duvarlara
ağlasa da hüzünlerim
bütün şarkılar hep hüzün çalar.
akıllarda kalsın
doyumsuzdur belki ölüm
toprak yine kara toprak...
Hüseyin YANMAZ
14/03/2013
Kayıt Tarihi : 16.3.2013 08:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!