Bulut olup yağdım tükenene dek kendimce
Sevdiklerim sevmeyecekler bir gün beni
Güneş olup ısıttım gücümün yettiğince
Korkuyorum kıracaklar beni, kanatacaklar kalbimi
Rüzgâr oldum savurdum bedenini
Yüreğimle aklımın arasındaki köprüler yıkılıverdi bir bir
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta