Özümseme Şiiri - Ali Aydoğdu

normal şartlarda
saçlarını yolarcasına
seveceğim gibisin

kokun güzel değil belki
tipin çok aşina
sesin bile yok senin
kargalara bak gülümse

yaşlı asmanın altına
boylu boyunca uzanmışsın
taze yerlerin gölge
gölge yerlerin ince
sütün bile yok senin
biblo yunuslara selam söyle

kırmızılarını konuştururken ulu orta
mahallenin çocukları farkında değil diye
üzülmüşsün
pemben açılmış hışımla
rüzgar dokunmuş en narin yerine
boynun bükülmüş sonra
tenhalarda görünmüşsün

elbiseni yırtmış ekim
kasımpatıları fısıldarken yakınında
sus işareti yapmaya
elin bile yok senin
ellerime bak, üzülme

adın anılmadı diye lale devrinde
şikayet etmeden küsen
dilenmeden yer beğenen
ağlamadan ölen
tarafına hayranım

birde
annem gülleri sökemiyor yerinden ama
seni her hazanda göğsünde uyutur gibi
koruyor baksana

sessiz sessiz hıçkırma sardunya
bu kadar bana benzeme!