Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yine buram,buram felsefe kokan bir siirin daha.Senin bu son siirlerin felsefi dusuncelerini cok sevdim kardesim. Sagliacakla kal.
Çok güzel
özündendir
insanın özü,
öz yapar
dikeni gülü,
söndürür içindeki
ateşi közü,
özellikle bu dizeler
Çok felsefik, ama doğru söze ne denir, insanın beynine vuruyorsunuz... Sevgiler...
Tebrikler, şiiriniz çok düşündürücü ve anlamlı, kaleminize, yüreğinize sağlık...
Sevgilerimle...
Düşündürücü şiirleri çok seviyorum teşekkürederim dost...
güzel bir sorgulama hoşgeldin aramıza
tamam herseyı ınsanın kendınde baslar ve orada bıter.. cevre faktorunden etkılenen ınsan zayıf ınsan mıdır yoksa kabulkar olmaktan mı kaynaklanır ya da bosvermıslık:) guc herkesın ıcınde vardır yok olan bırsey yaratılır mı:) sadece cıkarmak ıcın cıkaracagı amaca degıp degmeyecegı...
zamanda hersey degısıyor..
Başarılar.
Evet çok haklı ve güzel şiir.
Tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta