Özüme Sevda Dolsun Şiiri - Bahattin Tonbul

Sever deli gönlüm
Gözümde ipince perde
Dağılmasın başımdan hiç birisi
Ne sis nede pus nede tükenmez ukde
Koskoca bir yürekti taşıdığı o gönül
Ne hıyanet ne gaflet uykusuydu onsuz geceler
Sevdan göğsüne hapis olmuş
Bambaşka acımı çekiyor
Yada çektiriyor uykusuzluk hayallerime

Duy artık gönlüm duy
Duyda uyandır bedenimi sevdasız
Hissetmeyen kulakları duymayan
Kokuya hasret
Söyle de yer gök dinlesin
Şarkılardan nameler seslensin
Etrafında süzülüp süslensin nazlı yar
Debelensin ruhum,beklesin
Eller havaya kalkıp dualar etsin
Melekler hep birlikte amin desin
Seslensin

Gökyüzünden bulutlar gülüp eğlensin
Şimşekler çakıp etrafını beğensin
Susmasın gönül okusun
Sesli sesli tüm el alem duysun
Niyetini sonucunu hayırlara yorsun
Tüm kötü niyetliler bizden uzak olsun
Laf bilmeyenler laf
Kelam etmeyenler söz etmesin
Geceler gündüze gebe
Acılar tatlıya özenmesin
Sevip sevenler el ele eğlensin
Eller havaya gönüller semaya kalksın
Melekler sevenleri uyarsın

Seni bulmuşken kaybetmeyim
Dilinden tat aksın
Vereceğin mucizeye Allah el atsın
Niyetimiz saf ve temiz
Her şey gönlümüze göre güzel olsun
O yazsın kul okusun
Özüme sevda dolsun
Bahattin Tonbul
28.1.2011