Demədim ki qəmlə barış,
Qara rəngə boyan, qarış.
Yaxın durmadı dost-tanış,
Ayrılığı özüm yıxdım.
Dəbdən qalan geyəmmədim,
Düzə yalan deyəmmədim.
Dərdi yavan yeyəmmədim,
Üstünəcə dözüm sıxdım.
Göy səmadan qüssə yağır,
Yer buluddan kədər sağır.
Namərd xarın nəfsi ağır,
Elə baxdı, gözüm çıxdı.
Kayıt Tarihi : 28.6.2018 06:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/28/ozum-yixdim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!