Özüm Sendedir Şiiri - Seyit Bozkurt

ÖZÜM SENDEDİR

Aşkın ile har olup yanarım
Her besmelede seni anarım
Senden geldim sana dönerim
Özüm sendedir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah

Her zerrede saklıdır sırrın
Ebedi sönmez, yanar nurun
Kâinatta var olan hep bir’in
Özüm sendedir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah

Hikmetinle var eylemişsin âlemi
Âlemde kurmuşsun şaşmaz düzeni
Aldığım her nefeste yaşarım seni
Özüm sendedir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah

Senin hikmetine hiç olur mu sual
Kâinata bakarım senindir cemal
Türlü-türlü çiçeksin, petekte bal
Özüm sendedir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah

Daim, Kaim, Rahim de sensin
Ezeli, ebedi, görensin, bilensin
Kuru nefesten can verensin
Özüm sendedir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah

Ömür demişsin, bir yol yürünür
Gâib senden gayri kime görünür
Can derler dondan-dona bürünür
Özüm sendedir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah

Seyit! Gelmişim iki kapılı Han’a
Bir gün göç eylemek düşer bana
Varır menzile can kavuşur canana
Özüm sendendir ya Allah
Nebim Muhammet, Velim Ali
Kıblem Kâbe-i Beytullah