Özüm Sende Âhım Var Şiiri - Cengiz Dursun

Ulu çınar eğilir mi rüzgâra?
Estin durdun özüm sende ahım var.
Dal kırılsa, meyleder mi figâna?
Alev aldım, özüm sende âhım var.

Ne gün gördüm, ne de kara bağladım
Ne ömrüme, ne de yâra ağladım
Mühür oldum, ciğerimi dağladım
Yanar içim, özüm sende âhım var.

Bin dert oldun, geldin, başımı buldun
Arsız oldun, hazır aşımı böldün
Ne beni yaşattın, ne de sen öldün
Kurşun yedim, özüm sende âhım var

Kul eyledin, sırma saç, kalem kaşa
Muhtaç ettin, gök gözlü kalbi taşa
Düşman dedim, ana, baba, gardaşa
Hasmım oldun, özüm sende âhım var