Özüm anar durmadan Şiiri - Tuncay Akdeniz

ÖZÜM ANAR DURMADAN

Aşkı sinemi yakar,deler geçer bağrımı,
Yürek içten tutuşur,közüm yanar durmadan.
Derde deva ondadır,kim keser bu ağrımı
Dua ruhun gıdası,özüm anar durmadan.

Aşk gönlüme düşünce,çağlar coşar bu yürek
Göz yaşlarım sel olur,Rabbim,Rabbim diyerek
Rehberimiz kurândır,hak yolu bilmek gerek
Kul beşeri aklıma,tarif sunar durmadan.

Erenlerin yolunda,Yunus gibi yürürüm,
Kutuplarda buz olsam,dergahında eririm
Muhabbeti has olan,yere gönül veririm
O lütfû hoş kâhrı hoş,beni sınar durmadan

Enel hakkı hak bildim,sadık kalple inandım,
Gül goncayı görünce,önü bahardır sandım.
Bitmez efkâri gamı,çeke,çeke usandım,
Koca dünyanın yükü.sırta biner durmadan

Şu fanide ismini,zikreder durur sazım,
Akort tutmaz telleri,kısık çıkar avazım.
Bilmem kabul olurmu,dergahında niyazım,
Derde deva ararım,yürek kanar durmadan

Tuncayım hak yoluna,inandım bile,bile,
Cemâli görmüyorsam,gerçeğidir bak güle.
Ruhum huzur bulduysa,koy beden dönsün küle
Dünyanın devran çarkı,böyle döner durmadan

Tuncay Akdeniz
Kayıt Tarihi : 17.7.2010 22:31:00