Güneş doğmuyor artık, yıldızlar pusmuş.
Gülistan da ötüşen, bülbüller susmuş.
Bağım bahçem hep talan, güller kurumuş.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Delleniyor bu yürek, akıl oynuyor.
Çektiğim şu dertlere, kader doymuyor.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
