Güneş doğmuyor artık, yıldızlar pusmuş.
Gülistan da ötüşen, bülbüller susmuş.
Bağım bahçem hep talan, güller kurumuş.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Delleniyor bu yürek, akıl oynuyor.
Çektiğim şu dertlere, kader doymuyor.
İçtiğim meyler, derde derman olmuyor.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Son demin de hayatın, içim yanıyor.
Bir mucize Allahım, yürek kanıyor.
Boşa koydum dolmuyor, dolu almıyor.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Gökyüzü ağlarsa, toprak yanar mı?
Sevgi ile sulanan, çiçek solar mı?
Mucize denen şey, bana da uğrar mı?
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Altından, gümüşten de olsa şu tahtım,
Ne kadar uğraşsam, değişmez bahtım.
Kime sorayım bunu, nedir günahım.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Sevda kanunumu bu, acılar çekmek.
Kim yazmış bu kanunu, zor bilebilmek.
Darağacı kurulmuş, boynumda ilmek.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
İlacı bulunmaz, çaresizdir derdim.
Kavuşmak dileğim, hep dua ederim.
Son arzumu sorsalar, yine o derim.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Kayıt Tarihi : 21.10.2010 01:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kavuşmak dileğim, hep dua ederim.
Son arzumu sorsalar, yine o derim.
Gözüm değil ağlayan, özüm ağlıyor.
Ağlatıp,sızlatsa,her derdi çektirse de yüreğe girmesin sevda
ağlaya,ağlaya yine de sevdasından vazgeçmez gönül.Çok güzeldi Meral hanımkutluyorum tam puan ve antolojı.
TÜM YORUMLAR (2)