Özü Sözü Kendi Güzel Sevdiğim

Özü sözü kendi güzel sevdiğim

Bir vefasızın yüzünden hayata küstüm.
Bir inadın uğruna ben,yerlere yıkıldım.
Kalmadı son tavırla senin bende sevgin.
Öldü artık bendeki sevgin,sana küstüm.
Gömdüm sevgini gönlümün derinlerine.
Ekmeğim aşım olsan da,dönüp bakmam.
Artık ben sana sevip,değer de veremem.
Canım senin elinde olsa bile,yaşayamam.
Ekmeğim tuzsuz olsa da, sana banamam.
Yemeğimde tuz olsan da sana bakamam.
Alnımda yazım olsan dönüp bakmam asla.
Çözüm değildir artık,darılmak ve küsmek.
Çözüm değil! üzülüp,yıkılıp ve kahrolmak.
Ben hayatımda hiç sevgisiz yaşamadım ki.
Yaşayamam sevgisiz yine yaşamayacağım.
Her şeyde bir hayır varmış bil ki güzelim.
Var her yokuşun inişi,her hüznün sevinci,
Her ayrılığın sonunda bir kavuşma varmış.
Biri ölür bini doğar demişler ya,doğdu inan.
Biri gider bini gelir demişler ya, geldi inan.
İnşallah gelen gideni aratmaz,aratmayacak.
Sağ gösterip sol vuracak bir dönekliği yok.
Sevdiğini olduğu gibi, gösterip yansıtıyor.
Kendini bağlayıp ta,kaprisi huysuzluğu yok.
Sevmiyor kaprisi çok açık sözlü,açık tavırlı.
Nazı,işvesi,tavırı,mesafe koyacak huyu yok.
Ya olduğu gibi,ya göründüğü gibi duruyor.
Yalpalaması yok, tereddüdü,dönekliği yok.
Sevgisini tam gösterip,çekinmeden yaşıyor.
Özü sözü güzel,kendi daha güzel sevdiğim.

31.10.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi